Изложение на татарском языке на тему “яңа чана”
Раиләләрнең ишегалдында балалар бик күп. Алар бер-берсен яраталар, бергәләп төрле-төрле уеннар уйныйлар. Быел кыш тае ясадылар, һәркайсының чанасы бар. Тик Раиләнең генә юк. Ул уйнарга чыккач. Фирая белән Гүзәл йөгерен киләләр дә:
— Раилә, кил. чанада шу,— дип, үз чаналарын биреп торалар.
Беркөнне Раиләнең әтисе дә чана алып кайтты. Раилә шатлыгыннан нишләргә белмәде. Биеп тә алды, сикергәләп тә. Әтисе Раиләгә:
— Чанаңны саклап кына шу, ватма,— диде.
— Ярар.— диде Раилә. Ул, чанасын тартып, ишегалдына чыкты. Аны балалар чөлгап алды. Алар: «Раиләгә дә чана алганнар!» — дип шатландылар. Раилә горурланып шуды шушы яңа чанада! Үз чанасы булгач, тагын да күңеллерәк икән ана. Бераздан аның янына күрше малае Илдар килде.
— Раилә, чанаңны биреп тор әле, мин дә шуып карыйм,— диде ул. Кыз ана кулын гына селтәде:
— Кит, кит, бирмим, я ватарсың,— диде дә Илдар яныннан выжыл-дап шуып та китте. Фирая белән Гүзәл бу сүзләрне ишеткәч:
— Ул чанасын кызгана, саран, саран,—дип, Раиләне үрти башла-дылар. Раилә, чанасын өстерәп, Илдар янына килде. Аңа чанасын бирергә теләде. Тик Илдар аңа әйләнеп тә карамады. Раиләгә бик күңелсез булып китте. Аны хәзер яңа чана шатландырмый иде инде. (178 сүз)
*Транслит*
Раилэлэрнен ишегалдында балалар бик куп. Алар бер-берсен яраталар, бергэлэп торле-торле уеннар уйныйлар. Быел кыш тае ясадылар, хэркайсынын чанасы бар. Тик Раилэнен генэ юк. Ул уйнарга чыккач. Фирая белэн Гузэл йогерен килэлэр дэ:
— Раилэ, кил. чанада шу,— дип, уз чаналарын биреп торалар.
Берконне Раилэнен этисе дэ чана алып кайтты. Раилэ шатлыгыннан нишлэргэ белмэде. Биеп тэ алды, сикергэлэп тэ. Этисе Раилэгэ:
— Чананны саклап кына шу, ватма,— диде.
— Ярар.— диде Раилэ. Ул, чанасын тартып, ишегалдына чыкты. Аны балалар чолгап алды. Алар: «Раилэгэ дэ чана алганнар!» — дип шатландылар. Раилэ горурланып шуды шушы яна чанада! Уз чанасы булгач, тагын да кунеллерэк икэн ана. Бераздан анын янына курше малае Илдар килде.
— Раилэ, чананны биреп тор эле, мин дэ шуып карыйм,— диде ул. Кыз ана кулын гына селтэде:
— Кит, кит, бирмим, я ватарсын,— диде дэ Илдар яныннан выжыл-дап шуып та китте. Фирая белэн Гузэл бу сузлэрне ишеткэч:
— Ул чанасын кызгана, саран, саран,—дип, Раилэне урти башла-дылар. Раилэ, чанасын остерэп, Илдар янына килде. Ана чанасын бирергэ телэде. Тик Илдар ана эйлэнеп тэ карамады. Раилэгэ бик кунелсез булып китте. Аны хэзер яна чана шатландырмый иде инде. (178 суз)